❤آرمان وآرمین❤

این روزا دلم خ غصه داره،غصه  آوارگی ودربدری همسایه های مسلمون فارسی زبونمون درافغانستان.مگه میشه گروهی هم کیش وهمزبونمون درفاصله اینقدرنزدیک به مادرغصه وغم گرفتارباشن ودل آدم به دردنیاد.ازدیروزکه پنجشیرهم به کمک پاکستان به دست طالبان افتاد،خ بیشتردلم گرفت.جایی که تنهاامیداین مردم ستمدیده بود😔چراکسی کمکشون نکرد؟چراهیچکس صدای طلب کمک اونارونشنید؟چراهیچکس تنهایی اوناروندید؟شیران دره پنجشیر،مردمی که باشجاعت دربرابرطالبان ایستادندوازجونشون گذشتند. قلبم به درمیادازاین همه نامردی روزگار😔 این روبه یادگارازاین روزای زخمی که روزی۶۰۰نفرازهموطنانمون روبه خاطرکرونابه سینه قبرستون میسپریم ودرکشورهمسایه ما، سیاهی وتاریکی تنهاچشم اندازفردا ست،مینویسم...

خداروشکربالاخره امروزاولین دوزسینوفارمو زدم.هرچنددلم یه واکسن خوب می خواست ولی بازم خدایاهزارمرتبه شکرت که اینم شد. من آخرین نفربزرگسال توخونواده بودم که واکسن زدم😎